Ostatnie lata pozwalają wyciągnąć wnioski, iż Policja oraz służby mundurowe w ogóle zwracają się ku obywatelom. Za dowód tego twierdzenia można uznać priorytetowe wytyczne Komendanta Głównego Policji na lata 2016-2018, oraz 2019-2021. Wytyczne te zakładają,,zwiększenie efektywności działań policji na rzecz wzmocnienia współpracy ze społeczeństwem oraz wzmocnienie działań prospołecznych w ramach współpracy policji z organizacjami pozarządowymi i stowarzyszeniami, a także w zainaugurowanym 13 czerwca 2016 roku w Pruszkowie ogólnopolskim programie „Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa w Polsce”.’’1
Wdrożenie Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa zostało poprzedzone konsultacjami społecznymi, które zostały zorganizowane przez Policję. W okresie od 21 stycznia do 22 kwietnia 2016 roku zorganizowanych zostało 11 990 konsultacji, w których wzięło udział 217 775 osób. Zaskakuje fakt, że zainteresowanie debatami społecznymi ze strony obywateli, społeczeństwa świadczy o rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w Polsce i rosnącym ciągle zainteresowaniem obywateli, co do bezpieczeństwa. Fakt ten można uznać za bardzo zadowalający.
Najświeższe informacje ze świata
Aktualną mapę zagrożeń można znaleźć na oficjalniej stronie internetowej Policji (http://www. policja. pl/pol/mapa-zagrozen-bezpiecze/33880, dok. html). Mapa ta jest na bieżąco aktualizowana. Tym samym wszystkie dane dotyczące głównych zagrożeń bezpieczeństwa publicznego i porządku społecznego są dostępne dla każdego obywatela.
Co ważne – mapa zagrożeń opiera się na informacjach skatalogowanych w trzech płaszczyznach:
1. Informacje gromadzone w policyjnych systemach informatycznych.
2. Informacje pozyskiwane od społeczeństwa w trakcie:
− bezpośrednich kontaktów z obywatelami, z przedstawicielami samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych itp.;
− realizowanych debat społecznych poświęconych bezpieczeństwu publicznemu.
3. Informacje pozyskiwane od obywateli (internautów) z wykorzystaniem platformy
wymiany informacji.
Wymiana informacji między społeczeństwem a policją niosła ze sobą konieczność przekroczenia barier mentalnych – i to zarówno przez społeczeństwo, jak i przez samych funkcjonariuszy. Można wysnuć wniosek, że na dzień dzisiejszy obie strony zrozumiały, że partnerstwo i ścisła współpraca to najlepszy sposób budowania bezpieczeństwa.
Niezwykle ważnym jest fakt, że obywatele mogą w sposób anonimowy zgłaszać poprzez interaktywną stronę internetową informacje o występujących w ich okolicy zagrożeniach, które wymagają natychmiastowej reakcji właściwych służb. Anonimowość w tym wypadku odgrywa bardzo ważną rolę, ponieważ budzi w obywatelu poczucie zaufania i wyklucza tym samym uczucie strachu i niepewności. Takie działania są charakterystyczne dla konsultacji, które wymienia się jako jedną z cech nierozerwalnie złączonych z community policing.